Navalla de Ockham

A Navalla de Occam, ou principio da parsimonia ou principio de economía, é un principio atribuído ao monxe franciscano e lóxico do século XIV Guillerme de Occam. Constitúe a base do reducionismo metodolóxico.

Na súa forma máis simple, a Navalla de Occam afirma que non se deben facer máis asuncións que as necesarias. A formulación en latín, é Pluralitas non est ponenda sine necessitate, ou "Dadas dúas teorías igualmente preditivas, escolle a máis simple".

Por exemplo, despois dunha tormenta vese que caeu unha árbore. Baseándose na evidencia da tormenta e a árbore caída, unha hipótese razoábel sería que a tormenta tirou coa árbore. Esta é unha teoría que require suspender a incredibilidade moi pouco, xa que existen conexións lóxicas fortes que unen o que xa se sabe desta solución (ver e escoitar tormentas tende a indicar a existencia de tormentas: as tormentas teñen o poder preciso para derrubar árbores). Unha hipótese rival que pretenda que a árbore foi derrubada por unha banda de marcianos de 200 metros de altura require varias asuncións adicionais con varias debilidades lóxicas resultantes de inconsistencias co que xa se sabe (relativas á existencia mesma de alieníxenas, a súa capacidade e vontade de viaxar distancias interestelares, a súa capacidade e desexo de, con ou sen intención, derrubar árbores e a bioloxía alieníxena que lles permita ter 200 metros de altura na gravidade terrestre), e é, polo tanto, menos preferíbel.